Assassin's Creed Mirage temellere geri dönüyor ve sonunda temele ulaşıyor - Dünyadan Güncel Teknoloji Haberleri

Assassin's Creed Mirage temellere geri dönüyor ve sonunda temele ulaşıyor - Dünyadan Güncel Teknoloji Haberleri

Bu oyun açıkça Arap kültürüne duyulan takdirle yapıldı

Serap bu umudu ödüllendirdi İçinde serap, yapabileceğiniz şeyler sırf öyle olsun diye orada değil; masumları korumayı ve kötüleri cezalandırmayı amaçlayan gizli bir Suikastçılar tarikatının üyesi olduğunuz fikrini gerçekten desteklediklerini düşünüyorlar Daha çok gerçek bir suikastçının nasıl yapacağı gibi düşünmem gerekiyordu Bu, bu küçültülmüş, köklerine dönüş tarzının bir fedakarlığı olabilir

Ancak gerçek bir suikastçı gibi hissetmeyi takdir etsem de teknik sorunlar aldığım keyfi oldukça gölgeledi Oyunun ilk saatlerinde, şehrin her yerinde, zanaat malzemeleri ve nakit karşılığında satabileceğiniz eşyalar gibi şeyleri alabileceğiniz sepetlerle tanışırsınız Daha önce Ezio üçlemesiyle uğraştım ve Assassin’s Creed: Özgürlüğün Çığlığı Hedefi kurtardıktan sonra beni takip etti… ta ki bunu yapmayana kadar



genel-2

Belki de bu eylemi başından beri yanlış tanımladım ve bunun her zaman tutuklanabilir bir suç olması gerekiyordu, ancak gardiyanların önünde defalarca basket attım ve saldırgan olduklarında bu her zaman saçma bir atıştı Kullanılan dilin ve sergilenen kültürün doğruluğundan söz edemesem de (burada bazı düşünceler milletten kim yapabilir), oyunların bana göre olmayan kültürel unsurlara sahip olmasını seviyorum Dokuzuncu yüzyıl Bağdat’ında yürürken, NPC’ler altyazılı çevirileri olmayan Arapça konuşmalar yürütüyorlar

Her ne kadar keyif aldığım unsurlar olsa da SerapKeşke bu oyun hakkında söyleyebileceğim daha çok şey olsaydı

Ayrıca oyunun İngilizce konuşanlar için özgünlüğünden ödün vermeyi reddetmesi de hoşuma gitti Berbattı çünkü bu görev sırasında gardiyanlar tarafından saldırıya uğradığım bir nokta vardı ve yardımcı bir kılıca sahip olmak yaşamla ölüm arasındaki fark anlamına gelirdi Series S cihazımda oynamak birçok çökmeye neden oldu Yorucu keşif deneyiminde başarılı bir şekilde gezindiğinizde, sonraki yolculukları kolaylaştıracak bir kısayolla ödüllendirilirsiniz

En sevdiğim iş hamamdan hırsızlık yapmaktı ve ekstra ödül olarak görevi kimseyi öldürmeden tamamlamam gerekiyordu Ama oyunda geçirdiğim süre boyunca ya diğer tarafa giden yolu bulamadım ya da bir kapının sürgüsünü kaldırdığımda hiçbir yere ya da hiçbir şeye çıkmıyordu ) Ama bu konuda derinlemesine bilgim olmasa da son 15 yıl Suikastçıların inancı Lore, iyi anlatılmış bir hikayeye sahip her şeyden keyif alacağımı biliyorum Bana tüm gardiyanların nerede olduğunu söylemenin ötesinde ona ihtiyaç duymadım AC Serabı Ubisoft’un serinin kökenlerine dönüşünü temsil ediyor; gizli öldürmelere, tespit edilmekten kaçınmaya ve bu faaliyetleri destekleyen becerilere daha fazla vurgu yapılıyor Bu oyunda insanlara suikast düzenlemek son derece kolay (ve eğlenceli!) Sinirlenmiştim; tüm bu çarkların dönmesi ve daireler çizerek yürümesi boşunaydı sadece beynin bir kontrol listesini işaretleme konusundaki bitmek bilmeyen arzusunu tatmin etmek için görmem gerekiyor Bir yerlere gidersiniz, bir şeyler yaparsınız, sonra dikkat çekici şekilde yerleştirilmiş saman balyalarına düşersiniz SerapOyunun temel oyun döngüsü, bilgi, öğe veya insanları bulmak için kısıtlı bir alana sızmayı içerir Ama nasıl kullanılması gerektiğini anladığımda vazgeçilmez oldu Düşmanlar, etrafta dolaşmak için tehlikeli, sonuç niteliğindeki tehditler yerine, ayak bileği yüksekliğindeki çimen parçalarıyla veya aynı varoluş düzleminde bir yerde suikast düğmesine basılarak kolayca önlenebilecek küçük rahatsızlıklardır Pes etmek üzereyken Enkidu’yu aradım ve bölgeyi araştırmak için onun kartal görüşünü kullanmam gerektiğini fark ettim Bunu, oyunun görevler sırasında manuel olarak kaydetmenize izin vermemesi gerçeğiyle birleştirin ve oyun çalışmayı bırakmaya karar verdiği için ileriye dönük ilerlememin büyük bir kısmı engellendi Video oyunları endüstrisi, kafanızı toplayın Oyun, daha büyük düşmanların arkadan indirilmesi gerektiğini vurguluyor, ancak ne zaman onlarla kavga etsem, etraflarında sonsuza kadar daireler çiziyordum Ama bir şans verdim ve gerçekten çok keyif aldım Basim insanlarla konuştuğunda diyalog, tercüme edilen Arapça kelime ve ifadelerle doludur

İçinde serap, Bu oyunda Gizli Olanlar olarak bilinen Suikastçıların ve onların ebedi düşmanları Tapınakçılar veya Kadimlerin Tarikatı’nın dünyasına kapılan bir sokak hırsızı olan Basim İbn İshak olarak oynuyorsunuz Birkaç vuruşta korumalar yere düşüyor Bu hiç de özel değil

Eminim başkalarından keyif alan insanlar AC hikayeler bundan keyif alacak ve Shohreh Aghdashloo Basim’in suikastçı akıl hocası Roshan rolü kulaklarıma çok hoş geliyordu ama bu hikayede ya da karakterlerinde beni daha fazlasını istemeye iten hiçbir şey yok

umutluydum Serap bana “her yere git, her şeyi yap” emriyle daha az şişirilmiş bir deneyim sunacaktır – suikastçının inanç, eğer istersen – bu gibi oyunlarda standart haline geldi Kökenler, ValhallaVe Odyssey Evet, insanları öldürdün… çok fazla insanların – ama Ezio veya Altair’in ustalığı yerine Kratos’un pervasızlığıyla Bir düşmanın sağlığını kemirirken onun etrafında dolaşmak dışarıdan eğlenceli görünmüyor, aslında oynamak da eğlenceli değildi Evet, hala yapılacak, görülecek ve toplanacak şeylerle dolu dev bir harita var, ancak çok daha az bunaltıcı ve oyunun ana tezini beslemek için yapabileceğiniz aktiviteler var

NPC AI’nın çılgına dönmesinin bir başka örneği hapishanede yaşandı Bağdat şehrinde binalar Basim’in bir noktadan diğerine gitme becerisine herhangi bir tehdit oluşturmuyor; çünkü Basim atlayabiliyor, tırmanabiliyor ve yoluna çıkan hemen hemen her şeyin üzerinden kayabiliyor yaklaşık 12-15 saat uzunluğunda olarak faturalandırıldı) Bu keşif, Ubisoft’un bu oyunu daha çok The Guardian’a benzer hale getirme konusundaki yaklaşımının ne kadar iyi düşünülmüş olduğunu anlamamı sağladı Son zamanlardaki bu bir avuç oyun, bana göre, daha çok gençliğimin koleksiyon oyunlarına benziyordu; ince, pek tutarlı olmayan bir olay örgüsü, görünüşte sonsuz sayıda koleksiyon parçası ve ilgi çekici noktalarla dolu, genişleyen bir çevreye yayılmıştı Muhafızlar aniden kılıçlarını sallamaya başladığında ne kadar şaşırdığımı hayal edin Sürgüsünü açabileceğim bir kapı bulduğumda, başarılı sızmamın ödüllendirildiğini düşündüm; sadece o kapı, tıpkı bitişik odaları olan otellerdeki kapılar gibi, geçilmez bir kapıya açılıyordu Gerçekten harika bir yönü AC Serabı bir suikastçı olmanın aynı zamanda bir görev verildiğinde tüm eğitimini ve araçlarını kullanması gereken bir dedektif olmak anlamına geldiğini vurgulamasıdır Assassin’s Creed hikaye anlatımı, ara sahneleri atladım, onlar olmadan hikayenin ritmini yeterince iyi anlayabildim

Mücadele de pek iyi değil Görev işaretçisine yaklaştığımda ortadan kaybolması ve beni hiçbir rehberlik olmadan bölgeyi aramaya zorlaması beni hayal kırıklığına uğrattı

Durun, bu aslında bir suikastçı olarak işimi kolaylaştırıyor, bu yüzden söylediklerimi unutun Assassin’s Creed, ancak dövüş ilginç olacak kadar karmaşık değil Sonsuza kadar tekrarlayın


Assassin’s Creed Mirage isminin her yönünü sonuna kadar yaşıyor Ayrıca, düşmanlar sadece aptaldır, sık sık geometriye takılıp kalıyorlar ya da beni kovalamaya çalışan sonsuz sayıda merdivenden yukarı ve aşağı tırmanma döngülerine takılıp kalıyorlar O halde bir kapının sürgüsünü açmak, başarılı bir keşif için bir ödül olmalıdır; tıpkı Kan yoluyla bulaşan ve diğer ruh benzeri oyunlar Basim genel bir “herkesin tavır almaya zorlandığı” bir kahramandı ve “bizler asırlardır süren şeytani bir grubu alt etmek için gölgelerde saklanan dürüst suikastçılarız” şeklindeki genel senaryo bu noktada o kadar abartılıyor ki Bir çalılığın içinde saklanın ve ıslık çalın; gardiyanlar, farelerin kavalcıya koşması gibi, yakalanmak, bıçaklanmak ve sonra saklanmak üzere üzerinize akın eder Bu alanlarda içeriden sürgülenmiş, sizi diğer tarafa doğru yolunuzu bulmaya ve açmaya zorlayan çok sayıda kapı vardır Bunun oyunun lansman öncesi sürümünün veya başka bir şeyin belirtisi olup olmadığını bilmiyorum, ancak her oyun oturumunda en az bir veya iki kez bir çökme yaşadım

Daha çok gerçek bir suikastçının nasıl olacağı gibi düşünmem gerekiyordu Onlar kim oldukları için varlar ve bu oyun açıkça Arap dili ve kültürüne duyulan takdirle yapıldı Sanki tam arkamdaymış gibi bana talimatlar verdiğini hâlâ duyabiliyordum ama birkaç oda ötede orada öylece duruyordu Sinir bozucu teknik aksaklıklar bir yana, kötü bir oyun değil Saf kaba kuvvet yerine kurnazlığa ve özel aletlere güvenen gerçek bir suikastçı gibi hissettim kendimi

Zindan tasarımı çok komik ama kötü anlamda Keşke beni doğrultup öne eğilmemi sağlayacak “mükemmel inceliğini” delip geçen bir an olsaydı Bu görevi tamamlamak ve ekstra hediyeler elde etmek için biraz daha kurnazlık yapmak zorunda kaldım, ıslık çalarak muhafızları kapılardan uzaklaştırdım, böylece onları doğrudan öldürmek yerine gizlice içeri girebildim Arandığında bazen kullanıcı arayüzünde görünen büyük altın dairenin aslında nereye gideceğinizi gösteren bir işaret olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu; Çember ne kadar küçülürse hedefinize o kadar yaklaşırsınız

ben bir değilim Assassin’s Creed kızım Birisini gerçekten yankesicilik yapmaya veya bir sandıktan çalmaya çalıştığınızda oyunun büyük kırmızı bir simgeyle yaptığı gibi, bu tür hırsızlığın kötü olduğunu gösteren hiçbir şey yoktu

Son bir avuç Assassin’s Creed oyunlar suikast kısmından uzaklaşmıştı Aynı zamanda ilgi çekici bir hikaye ve karmaşık gizli aksiyon savaşı yanılsamasını sunan ve teknik sıkıntılar, basit dövüşler ve kolayca göz ardı edilen bir hikaye ile genel bir deneyime dönüşmeden önce bir seraptır İlk keyifli yönlerinden biri Serap Basim’in zorlu parkur yetenekleridir Serap kutunun üzerinde yazanın aynısı: hızla buharlaşıp kesinlikle ortalama bir deneyimin gerçekliğine dönüşen, uzaklarda parıldayan iyi vakit geçirme vaadi

NPC AI da benzer şekilde kötü bir şekilde komik ve tutarsız

Oyunda yapabileceğiniz sözleşmeler var Başlangıçta, bir incelemenin yazılması gerektiğinden ve sınırlı zamanım olduğundan onları görmezden gelmeyi düşündüm (bunun sonucunda oyunu bitirmedim, ana hikayesi olan bir oyun için yalnızca toplamda 10-11 saat harcadım) Daha önce beni takip etmesine rağmen onu belirli bir noktadan öteye hareket ettiremediğim için kavgaları ona yönlendirmek zorunda kaldım Her yerdeydim, hemen hemen tüm gardiyanları öldürmüştüm ama “Bu hapishanenin derinliklerine nasıl ineceğim?” gibi daireler çizerek yürümeye devam ettim Assassin’s Creeds eskiden Oyun tarzınıza uygun farklı sözleşmelerin olduğunu takdir ettim Evcil kuşum Enkidu’yu başlangıçta pek kullanmıyordum

Oyunun ilk büyük zindanı olan hapishanede nereye gideceğimi bulmaya çalışırken çok zaman geçirdim Bu yüzden doğal olarak ne zaman bir sepet ya da tencere görsem, ondan alırdım

Ayrıca Basim’in farklı beceri ve yeteneklerinin bir arada çalışmasından da gerçekten keyif aldım 60 dolarlık en cazip teklif değil (Bu DLC yan ürününün, menkul köle sahiplerini öldürebileceğiniz az sayıdaki oyundan biri olması için hiçbir neden yok

Sözleşmelerimden biri, dedikoducu bir şairi güvenli bir yere götürmek, onu güçlü bir lorddan ve onun kiralık adamlarından korumaktı Her biri tamamlanması daha zor olan isteğe bağlı özel isteklere sahip olan, savaşa, gizliliğe veya her ikisinin bir karışımına odaklandılar