Alanın kullanılabilir kalabilmesi için daha iyi "park noktalarına" ihtiyacı var ve bir mühendis bunları buluyor - Dünyadan Güncel Teknoloji Haberleri

Purdue Üniversitesi Mühendislik Fakültesi’nde havacılık ve uzay bilimleri alanında yardımcı doçent olan David Arnas, “Bu kadar yoğun uydu varken, bir şey bozulacak ve çarpışmaya neden olacak Güneş radyasyonu ve Dünya, Ay ve diğer gezegenlerin birleşik çekim kuvveti, yörüngeler ve bunların nasıl kullanıldığı üzerinde büyük etkiye sahiptir

“Uzay, tıpkı su ve hava gibi insanlığın ortak kaynağıdır

Her ne kadar bulguları ön hazırlık olsa da Arnas ve Binder, cislunar uzayda seyahat etmenin daha akıcı bir yolunu bulmaya yardımcı olabileceğini umdukları bu bağlama sisteminin daha karmaşık modellerini geliştiriyorlar

Uzaya fırlatılan nesnelerin çoğu, park ettikleri bölgelerde saniyede 4 milden daha hızlı yol alabilen uydulardır Uydu popülasyonu gibi Dünya ile Ay arasındaki geniş alana cislunar bölgesi adı verilir çok kısa bir süre içinde performans sergilemeleri gerekiyor ve şu anda birkaç büyük takımyıldızın dahil olması durumunda bunu yapmak mümkün değil” dedi Gelecek nesillerin de ona adil bir şekilde erişebilmesini sağlamak bizim sorumluluğumuzdur” dedi Ancak yörüngelerde bulunan bu park yerleri hızla işgal ediliyor veya çarpışmalara karşı daha savunmasız hale geliyor

Uzay görevlerindeki ve uydu yoğunluğundaki artış yalnızca Dünya’ya yakın yörüngede dönen uzay araçlarını etkilemiyor alt kümelerdeki büyük uydu takımyıldızlarını analiz edin böylece çalışmaları daha kolay olur “Uydu takımyıldızları o kadar büyüyor ve sayıları artıyor ki, hepsini doğru bir şekilde takip etmek ve uzun vadeli güvenliklerini hesaplamalı araçlarla bile sağlamak imkansız hale geliyor

Bu karmaşık bir matematik problemini ortaya koyuyor 900 mil yol alırken yakıt tasarrufu yapmasına yardımcı olmak için sözde rezonans yörüngelerinin nasıl kullanılabileceğini araştırıyor html adresinden alınmıştır Bu sadece bir olasılık meselesi” dedi

“Ancak genel bir yapınız, bölgedeki tüm uyduları içeren bir dağılımınız varsa bu sadece mümkün değil, kağıt kalemle bile yapabileceğimiz bir şey

Uydu takımyıldızlarının Dünya’ya daha yakın veya sonunda Ay’a yakın konumlandırılmış olması fark etmez, uzay enkazı kaçınılmaz bir sorundur Çok geniş görünse de yine de sınırlıdır Bu fikri cislunar bölgesine uygulayan Arnas ve Binder, uzayda bir çift ipe dayalı yeniden kullanılabilir bir altyapı inşa etmeyi planlıyor

“Politika yapıcılara, bir görevi onaylamanın uzay sektörünün gelecekteki kapasitesini ve sürdürülebilirliğini nasıl etkileyeceğini bilmeleri için bir yol vermek istiyorum” dedi Kredi bilgileri: Purdue Üniversitesi fotoğrafı/John Underwood

Uzaya gidecek her görevin varış yerinde bir “park yeri” olması gerekir Yeniden yapılandırma olasılıklarını öngörebiliyoruz ve beklenmedik bir şey olursa çok hızlı tepki verebiliyoruz İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır Geliştirdiği bir yöntem, uyduların birbirlerinden koruması gereken minimum mesafeyi hesaplayın Böylece belirli bir yörüngede ne olursa olsun, her uydu çarpışmayı önleyecek kadar uzakta olacaktır Yaklaşık 10 kez Şu anda uzayda bulunan uydu sayısının 2030 yılına kadar fırlatılması bekleniyor

Bu sorunun çözülmesine yardımcı olmak için Arnas’ın araştırma grubu, bu yörüngeleri tasarlamak ve uzay aracının Dünya’dan Ay’a kadar 338 org/news/2023-10-space-stay-usable Uzay aracını herhangi bir yer yerine belirlenmiş park yerlerine koymak, uzayın görevlerin güvenli bir şekilde gerçekleştirilemeyeceği kadar kalabalık hale gelme olasılığını azaltabilir İpler, uyduların cislunar uzayı geçmesi için gerekli itici gücü sağlayacak, böylece bu yolculuğu gerçekleştirmek için yakıt tüketmek zorunda kalmayacaklar Bu enkaz her yere yapışabilir birkaç yıldan birkaç yüz yıla kadar, rakıma bağlı olarak Dünya ile ay arasında uyduları “yakala ve fırlat”

Önümüzdeki birkaç yıl içinde cislunar bölgesinde düzinelerce görev seyahat edecek olabilir, ancak uzay aracının her bir görev için izlemesi gereken yörüngeleri çizmek zor Alçak Dünya yörüngesi daha kalabalık hale gelirse uyduların, vurulmadan önce enkazın önünden hızlıca kaçabilecekleri çok az yeri olacak

Şu anda, birkaç politika var uyduların uzayda nereye yerleştirilebileceğini düzenliyor

Arnas, “Ay’a gidiş-dönüş misyonları daha yaygın hale gelecekse, cislunar sistemindeki yüklerin geçişini sağlayacak yörüngede halihazırda inşa edilmiş bir altyapıya sahip olmak çok faydalı olabilir” dedi olur

Bu belge telif haklarına tabidir Araştırma grubu aynı zamanda boyutları arttıkça uydu takımyıldızlarını fizibil bir şekilde analiz etmek için yeni yöntemler geliştiriyor sayısı ve büyüklüğü artıyor Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz

Sadece bir ay içinde, bir uydu patlamasından veya alçak Dünya yörüngesindeki çarpışmadan kaynaklanan enkaz parçaları tüm Dünya’yı kaplayabilir

Araştırmaları uzayda uyduları organize etmenin daha sürdürülebilir yollarını işaret eden Purdue profesörü David Arnas, “Uzay insanlık için ortak bir kaynaktır” diyor

Arnas ve Purdue yüksek lisans öğrencisi Andrew Binder, NASA’nın geçmişte araştırdığı bir fikir “ipler” adı verilen çok uzun kablo yapılarını kullanarak yakıt harcamadan uyduları alçak Dünya yörüngesinden itmek

Purdue Üniversitesi tarafından sağlanmıştır

Alıntı: Alanın kullanılabilir kalabilmesi için daha iyi “park noktalarına” ihtiyacı var ve bir mühendis bunları buluyor (2023, 4 Ekim) 4 Ekim 2023 tarihinde https://phys ”

Arnas nasıl yapılacağına dair bulgular yaptı Yörünge kapasitesini tahmin edin, çarpışma riskini azaltın uydu takımyıldızları içinde ve uydu yörüngelerini tasarlayarak bozulmalara karşı daha dayanıklı Bunlar, GPS’in etkinleştirilmesi, Dünya’nın gözlemlenmesi, internet erişimi ve diğer iletişim türlerinin etkinleştirilmesi gibi bir sistem olarak birlikte çalışan uydu gruplarıdır Bu, yalnızca uyduların son konumlarını değil, aynı zamanda her uydunun yapacağı manevraları da optimize etmemiz gerektiği anlamına geliyor Arnas, yarattığı araçlar aracılığıyla karar vericileri yeni bir uydu fırlatmanın veya yeni bir takımyıldız kurmanın sonuçlarının ne olabileceği konusunda bilgilendirmeye yardımcı olmayı umuyor

uzay-1

Arnas’ın hedefi alanı daha eşitlikçi hale getirmek Ancak Arnas ve öğrencileri, büyük uydu takımyıldızlarını nasıl organize edeceklerini belirliyorlar, böylece devasa bir enkaz bulutu onlara doğru ilerlediğinde nasıl yeniden yapılandırılmaları gerektiğini tahmin etmek mümkün olacak Eş zamanlı olarak uydu takımyıldızları da uzaya fırlatılacak Ayrıca yeni bir yol da önerdi

“Parçalanma olayının yaşandığı bir bölgede çok sayıda uydu varsa, bu uyduları hareket ettirmek zorunda kalacağız ”

Arnas ve yüksek lisans öğrencileri, uydular için daha iyi park yerleri tasarlamak amacıyla yörüngelerin nasıl kullanılabileceğini araştırıyorlar; hem bu mevcut konumların çoğunun zaten alınmış olduğu Dünya’ya yakın alanlarda, hem de yakında park yeri sayısı artacak olan uzayın diğer kısımlarında